Struktura publikacji: Rozdział z książki Bolesława Waligóry "Bój pod Ossowem i Leśniakowizną", wydanej w 1932 r., wydanej przez Wojskowe Biuro Historyczne pt. "Bój na przedmościu Warszawy w sierpniu 1920 r." Ordre de Bataille stron walczących Stany liczebne Frontu Północno-Wschodniego Szkice od 1 do 12 - Położenie Frontu Północno-Wschodniego w dniach od 27 lipca do 7 sierpnia 1920 r. Mapa okolic, format 980/432 mm z 1931 r. w skali 1:25 000 szkice sytuacyjne Ossów, niewielka wieś w powiecie wołomińskim. Miejscowość położona najbliżej centrum Warszawy, w której znalazły się wojska bolszewickie w sierpniu 1920 roku - napisał Jarosław Stryjek, regionalista. Stąd, do Placu Zamkowego, w linii prostej pozostało im niespełna 15 kilometrów". Uświadamiając sobie tę bliskość, rozumiemy jak ważna była obronna faza walk Bitwy Warszawskiej, stoczonych głównie w rejonie Ossowa i Radzymina, pod ogólnym dowództwem gen. Józefa Hallera i przy znacznym udziale gen. Lucjana Żeligowskiego. Pod Ossowem zatrzymały atak wroga 221 i 236 Pułki Piechoty Wojska Polskiego, formacje ochotnicze, złożone z przedstawicieli wszystkich warstw społecznych i zawodowych. Szczególną chwałą okrył się w bojach pod Ossowem 236 P.P., zorganizowany w dzielnicy Praga z młodzieży warszawskiej przez por. Mieczysława Słowikowskiego. Kapelan pułku, ksiądz Ignacy Skorupka poległ w pierwszych minutach polskiego kontrataku, a Jego śmierć stała się ogólnopolskim symbolem obrony stolicy.

Kiedy pewnego dnia Zosia spotkała na spacerze wojskowego jadącego na pięknym koniu, nie wiedziała, że za chwilę jej życie bardzo się zmieni. Na szczęście wojna, która wybuchła niedługo potem, okazała się próbą, którą i ona, i jej brat przeszli zwycięsko.